Korist od železničkog saobraćaja ubrzo su osetila područja kroz koja su pruge prolazile. Zbog toga se javlja želja i u drugim oblastima za izgradnjom železnčkog saobraćaja.Planovi u vezi gradnje pruge Zabrežje - Valjevo bili su aktuelni i u drugoj polovini XIX veka. Za vreme kneza Mihaila govorilo se o ovoj pruzi. Osamdesetih godina napisana je i jedna knjiga o važnosti ove pruge. Gotovo da nije bilo poslanika okruga Valjevskog koji nisu postavljali na dnevni red skupštine ovo pitanje.Prvi dokument o gradnji pruge Zabrežje - Valjevo donela je narodna skupština Srbije na svom zasedanju u Nišu, 3. februara 1896. godine. Tada je 20 poslanika podnelo predlog da se gradi železnica Beograd- Valjevo- Drina. Vlada je odredila dve komisije za trasiranje pruge ali siromašna Srbija, tada nije imala novca za izgradnju.Za tu realizaciju polagane su velike nade u privredni plan o železnicama srpske vlade dr. Vladana Đorđevića. 6. decembra 1898. godine donet je zakon o građenju i eksploataciji novih železnica. Tom prilikom utvrđena je mreža novih železničkih linija što će u stvari predstavljati perspektivni plan razvoja  železničkog saobraćaja za jedan duži period. Zakonom je predviđena izgradnja sledećih pruga:

    Beograd- Obrenovac- Lajkovac- Valjevo- Kosjerić- Požega
    Stalać- Kruševac- Trstenik- Kraljevo- Čačak- Požega- Užice
    Užice- Kremna- Mokra Gora- Bosanska granica
    Valjevo- Osečina- Zavlaka- Loznica- Bosanska granica
    Mladenovac- Aranđelovac- Lazarevac- Lajkovac
    Kruševac- Guberevac- Kraljevo
    Niš- Knjaževac- Zaječar- Negotin- Brza Palanka- Kladovo- Rumunska granica
    Niš- Prokuplje- Kuršumlija- Turska granica
    Paraćin- Lukovo- Boljevac- Zaječar
    Dubravica- Požarevac- Petrovac- Žagubica- Zaječar
    Petrovac- Žabare- Velika Plana
    Šabac- Lešnica- Loznica

Ugovor za gradnju navedenih pruga uzanog koloseka potpisali su i Englezi. Krajem XIX veka grupa engleskih privrednika putovala je trasom buduće pruge od Ćelija- Lajkovca do Valjeva. Pa ipak, sa ugovorima i investicijama se dosta kasnilo i Englezi su odustali.
Najprometnija i najznačajnija saobraćajnica u valjevskom okrugu  bio je tada put Valjevo- Ub- Obrenovac- Zabrežje, prosečen početkom pedesetih godina  XIX veka. Put je imao godišnji promet oko 50 000 hiljada kola, sa prosečnim teretom od 1500 kg. po jednim kolima. Posledice takvog prometa su dovele do toga da je put u pojedinim godišnjim dobima bio jedva prohodan, zbog čega se stoka lomila, a pošiljke kasnile. U pogodnim danima za plovidbu korišćen je i vodeni put od Zabrežja do Beograda. Roba je prebacivana volovskim zapregama do Zabrežja gde je ukrcavana u brodove i odatle, najčešće direktno, transportovana u Austrougarsku i Nemačku.
“Trgovinski glasnik” se 6. oktobra 1901. godine zalaže za izgradnju pruge Zabrežje- Valjevo:

"Pruga će uticati na celokupno privredno stanje naroda. Doći će u proizvodnji do još jednog poleta. Po izvozu sirovog voća Zabrežje dolazi na drugo mesto u Srbiji, po izvozu pekmeza i suvih šljiva na treće mesto, pšenice na četvrto, ovsa na treće, a šišarki i duga za burad na prvo mesto: vrednost izvezenih proizvoda preko Zabrežja iznosi preko tri i po miliona dinara ne računajući živu stoku i svinje.”

Da bi se lakše došlo do neophodnih sredstava za gradnju pruge Zabrežje- Valjevo, vlada je donela 2. aprila 1902. godine Zakon o izmeni i dopuni onog iz 1898. godine. Tim Zakonom je osnovan fond novih železnica i precizirani izvori njegovih prihoda - razni porezi i prirezi od 5 odsto.
1903. godine u Narodnoj skupštini Srbije na poslaničko pitanje o ovoj pruzi valjevskog poslanika Mihaila Radivojevića odgovara Ministar građevina :

"Pruga Beograd - Valjevo je trasirana, tehnički radovi su svršeni, a što se tiče građenja, mi ćemo o tome naknadno razgovarati."








Uslovljena potrebama unutrašnjeg razvoja sa jedne i potrebama velikih sila sa druge strane, izgradnja železničkog saobraćaja u Srbiji počinje od Berlinskog kongresa 1878. godine. 8. jula 1878. godine zaključena je posebna konvencija između Jovana Ristića i Grofa Andrašija o izgradnji železnice i regulisanju trgovine između Srbije i Austrougarske. Zbog posebnog geografskog položaja i značaja Moravsko- Vardarske doline kojom se vezuje Srednja Evropa sa Egejskim morem, izgradnja železnice se usmeravala najpre u tom pravcu.Otvaranjem pruge Beograd - Niš, koja je bila istovremeno i prva pruga u  ondašnjoj Srbiji, izvršeno je 1884. godine. Zbog važnosti unutrašnjeg privrednog razvoja kao i zbog potrebe da se stvori mogućnost da trgovina Srbije može ići i u drugim pravcima, započeto je trasiranje i izgradnja novih pruga.




Zabrezje-Valjevo
Lajkovac-Mladenovac
Lajkovac -Cacak
Beograd-Valjevo








lokomotive
osoblje
galerija
Beograd-Bar


Lajkovac 1908 - 2008
| English| Linkovi | Home | Ide Mile lajkovackom prugom | Copyright 2007 Rasko&Voja | Kontakt